Contact met overledenen, ervaringen na de dood – ja, ja, hoe dan? Op de bank. Alleen. Verdriet. Rust. Ik zat en dacht aan papa. Dood. Wil je me laten weten dat je er bent? zei ik in gedachten. Of misschien wel hardop. Ik weet dat je er bent. Waar dan?
En toen gebeurde het.
Papa en ik.
Had ik het verzonnen?
Nee.
Want?
Als ik dit kon verzinnen, zou ik het wel vaker doen. Al zou ik mezelf dan voor de gek houden, want als ik het zelf zou doen, was het natuurlijk geen contact met mijn vader en waren het geen ervaringen die overledenen kunnen brengen.
Wat was het dan?
Correctie.
Wie was het dan?
Het was gewoon mijn papa.
Die naast me kwam zitten.
Nee onmogelijk. Hij was toch dood?
Dood ja.
En toch.
Het voelde aangenaam en vertrouwd.
Warm.
Letterlijk.
Mijn papa
Ik kon hem niet zien.
Eerst kreeg ik een kriebelig gevoel.
Wanneer iemand ongemerkt te dichtbij komt, kan je iets voelen dat erop lijkt. Het lijkt een beetje op het gevoel wanneer er iemand achter je in de rij te dichtbij komt staan. Dat is geen fijn gevoel, maar je voelt diegene in je energie prikken als het ware. Diegene raakt je niet aan en is buiten je blikveld, maar je merkt zijn of haar energie toch op.
Een groot verschil hierbij is dat een vreemde zo dichtbij niet fijn voelt. Zelfs een bekende kan volgens de norm te dichtbij komen en de meeste mensen vinden dat niet prettig.
Maar als je op de bank zit en je lieve papa komt vlak naast je zitten omdat je daarom vraagt, is dat een fijn gevoel.
Een dode kan je niet voelen. Tenminste dat dacht ik
Maar dat kan dus wel.
Levend of dood dat maakt niet uit. De energie voelt hetzelfde.
Ik zat daar in het midden op mijn bank.
Hij zat links naast me
Het werd nog veel mooier dan dat vage gevoel dat ik probeerde uit te leggen.
Het bewijs werd concreet. Voor mij in ieder geval.
Mijn linkerhand begon met tintelen en werd erg warm.
Nee, niet ook mijn rechterhand. Alleen links
Om mezelf te overtuigen voelde ik met beide handen aan mijn gezicht. Links was enorm warm en rechts was nog steeds ijskoud. En ik was op de bank gaan zitten met twee ijskoude handen.
Daarna begon de warmte naar mijn linker bovenbeen uit te stralen
En naar mijn linkerzij.
Wanneer er iemand vlak tegen je aan gaat zitten, word je ook warm aan één kant. Zo voelde het. Precies zo.
Alleen wist ik op dat moment eerst niet wat me overkwam. De dingen die ik had gelezen over contact met overledenen en wat je voor soort ervaringen zou kunnen hebben, kwamen niet in de buurt van wat ik nu meemaakte.
Tegelijkertijd kon ik er absoluut niet omheen.
Hij zat naast me op de bank. Geen twijfel mogelijk.
Hij hield mijn hand vast
Mijn linkerhand voelde letterlijk heel warm en de rechter was nog steeds erg koud. Ik voelde geen aanraking maar wel energie. Warmte. Alleen aan de linkerkant.
De tranen stroomden over mijn wangen
Dit kon toch niet waar zijn?
Kon ik dit zelf doen?
Had ik die energie zelf opgewekt met gedachtekracht?
Nou ik kan je vertellen dat het me nooit meer gelukt is om dit na te doen.
Het was eenmalig
Ik koester het voor altijd. Het is een tastbaar bewijs voor mij dat ik samen met mijn papa daar zat. Hij troostte me.
Dood en onzichtbaar voor de meesten.
Voor mij meestal ook.
Maar nu even niet.
Mijn papa die mijn hand vasthield en dicht tegen me aan zat.
Op een moment was het klaar.
Was ik gek geworden?
Nee.
Ik ben niet gek of goedgelovig – eerder het tegenovergestelde – al zeg ik het over mezelf – meestal ben ik wel erg bescheiden maar nu even niet. En de ervaringen met overledenen kunnen in je hoofd plaatsvinden of toevallige gebeurtenissen lijken, maar dus ook fysiek en tastbaar zijn.
Ik stond op en rende naar boven
Ik liet mijn handen voelen aan mijn man.
Het was geen fantasie.
Dankjewel lieve papa.
&
Heb je mijn vorige bericht al gelezen? Spoken in huis – Niet één overleden papa, maar zelfs twee? Contact na de dood (Deel 7)
Lees ook: Overleden dierbaren voelen – Een subtiele aanraking. Contact na de dood (Deel 9)
Hoi,
Mijn man is twee maanden geleden overleden en sinds die tijd gebeuren er bij mij ook onverklaarbare dingen. Hij zei altijd ‘als ik er niet meer ben dan geef ik je een seintje, dan weet je dat ik het ben’. Vooral met lampen maar ook tikjes op het bed, witte vlinders, een hartjes wolk etc. Ook ik voel aanrakingen. Het is een soort tinteling, alsof er een vlieg op je gaat zitten maar dan anders. Het is geen ingebeeld gevoel, het is echt. Met liedjes heb ik het ook, een liedje van de uitvaart wat al ruim 40 jaar oud is hoor ik opeens overal. YouTube speelt als hij op automatisch staat ook steeds dat liedje en andere liedjes met toepasselijke teksten. Heel bijzonder allemaal. Ze zijn er echt nog, dat weet ik zeker. Dank voor het delen.
Hoi,
wat fijn dat je zoveel herkent en voor mij ook echt fijn om te lezen dat jij ook zoveel ervaart. Vooral dat aanraken vond ik zo bijzonder en alsof echt niemand dat gelooft, het duurde een tijd voor ik dat durfde te vertellen in mijn omgeving, terwijl ik zeker weet dat het echt was. Ik heb nog andere ervaringen daarmee dan dit met de warmte en energie, eigenlijk precies zoals jij beschrijft en die ga ik ook allemaal delen. Ben begonnen met de meest tastbare als het ware. Dat jouw man aan je heeft gezegd je seintjes te sturen, is een extra mooie bevestiging. Ik hoop dat het je troost want hoe zeker ook dat ze er nog zijn, het neemt je verdriet en gemis niet weg.
Fijn dat je reageert :). Het geeft inderdaad wel wat troost maar het verdriet blijft even groot. Mijn man was echt mijn soulmate, we hadden aan een blik vaak genoeg. Het schijnt dat als je heel dicht bij elkaar stond, je die aanrakingen kan voelen. Bij mij was het niet zozeer echt warmte maar meer een kriebeltje of tinteling maar dan op zo’n manier dat je zeker weet dat je aangeraakt wordt. Ik heb dit verder met nog niemand gedeeld, alleen met jou. Wat ik wel gedeeld heb is het feit dat er lampen aan waren in ons huis toen hij net was overleden terwijl niemand die aangedaan had (ik niet en zijn dochter die erbij was ook niet). Veel mensen reageren daarop dat ze wel vaker dit soort dingen horen. Zelfs van het uitvaart centrum zeiden ze dat. Ben benieuwd naar je volgende stukje.
Ik voelde inderdaad echt aanraking, daar heb ik nog niet over geschreven. Dit stuk over de warmte was een andere ervaring. Maar als jij voelt dat je wordt aangeraakt, geloof ik dat meteen want ik heb het zelf ook ervaren. Meerdere keren. En op twee manieren en daar ga ik nog over schrijven! Die aanraking waar jij over schrijft, zo voelden de meeste voor mij ook, alsof je heel licht wordt geaaid of als een vlieg die op je gaat zitten zoals jij omschrijft. Ik ben de laatste tijd niet zo vaak aan schrijven toegekomen maar ik doe m’n best wat vaker iets te laten horen. En zo fijn dit soort reacties te krijgen want dan merk je dat er echt veel meer gebeurt dan je meestal meekrijgt van anderen.
Wat fijn dat je de manier van aanraken herkent. Dat geeft mij weer een goed gevoel :). Er is vrij weinig nog over geschreven helaas. Het schijnt ook een van de meest bijzondere varianten te zijn van contacten met overledenen (alleen het zien van een verschijning kan daar nog overheen).
Ik heb destijds een aantal boeken uit de bibliotheek gehaald. Over aanraken heb ik volgens mij niets gelezen, maar dat hoorde ik van degene aan wie ik het als eerste durfde te vertellen en diegene vond het dus ook helemaal niet raar omdat ze ook verschillende ervaringen had. Wanneer je af en toe iets vertelt en goed oplet, ontmoet je vanzelf wel een paar mensen die ook dingen hebben meegemaakt of het van een ander weten. Over de bijzonderheid ervan en hoe vaak het voorkomt, weet ik niks, veel mensen zeggen er niks over en er is dus tegelijkertijd ook weinig over geschreven.
Hoi Esther,
Het is alweer een paar maanden geleden dat ik op jouw site keek en vanavond deed ik dat weer,omdat ik nieuwsgierig was of je een nieuw stukje geschreven hebt. En dat bleek zo te zijn. Dank je wel weer voor het delen en wat fijn dat jouw papa je zo duidelijk laat voelen dat hij bij je is. Een ervaring die ik heb, is dat ik best wat momenten heb dat het lijkt alsof er iets aan mijn haar zit. Ik voel dan letterlijk een tinteling aan een stukje op mijn hoofd. Alsof mijn vader heel zachtjes over dat stukje van mijn hoofd aait…. Ik kan het natuurlijk niet geloven dat het echt zo is en ga meteen rationaliseren en kijk dan of ik ergens een vlieg zie vliegen die toevallig vlak langs mijn hoofd vliegt…. Maar er is nooit een vlieg te bekennen… Ik hoop zo dat het mijn lieve vader is, die mij wil laten weten dat hij bij mij is :).
Hoi Joline,
wat leuk dat je weer schrijft en dat je terugkomt. Ik wil vaker schrijven en dat ga ik ook doen. Ik geloof dat als jij dat voelt aan je haar, dat dat echt je vader is. Ik heb net zoiets ervaren maar dat volgt nog 😉 en het kwam ook steeds terug. Steeds keek ik of ik iemand zag, maar dat was niet zo. En toch voelde ik echt die kriebel, dat geaai, dat vliegje dat geen vliegje was, die tinteling of hoe je het ook omschrijft. Het is voor mij nu al wat jaren geleden en de ervaringen zijn minder, maar ik heb het ook niet meer nodig, het bewijs, de troost, ik voel soms dat ie er is en dat is het. Hij zal het ook wel weer druk hebben ergens mee 🙂 en mijn verdriet is minder groot. Maar het gevoel dat ie er is, is er nog steeds. En daar word ik altijd blij van.
Hi,
Mijn man en beste vriendje is 15 september overleden. Te vroeg.
Naar welk medium ben je geweest, als ik vragen mag?
Ik heb met manlief afgesproken dat hij bij me moet komen spoken en dat zou hij doen.
De lampen in het rouwcentrum waar hij lag deden wel raar en toen zei ik nog tegen mijn zoon: “Heh, dat is Herman”.
Maar verder lijkt het alsof ik iets mis.
Ik verschiet altijd in mijn bed of ik voel iets of in mijn dromen ik ben bang denk ik ik zou graag minder bang hebben
Hoi Rosita, wat is de reden dat je bang bent? Weet je van wie je tekens krijgt? Ik dacht ook altijd dat ik geesten eng vond, totdat ik me realiseerde dat als mijn vader dan een geest zou zijn , ik het juist enorm fijn zou vinden als hij nog bij me was. Jij bent ook een geest, ik ook, alleen nog in een lichaam.
Mijn lieve vrouw blijft na de 50 jaar onzichtbaar zichtbaar, In mijn creatieve werk valt alles op zijn plaats en kan ik veel doen voor kinderen en dieren die afhankelijk zijn van de macht van ouderen. Andere dingen lukken niet en zij vraagt mij , ondanks mijn chemo, om nog even door te gaan met bedenken wat ik leven kan schenken.,,,
Nog iets: Er was iets kapot dat binnen een dag niet te maken was. De ochtend daarna alles hersteld. Haar stem zei mij voldoende…
Beste Ernst, dankjewel voor je reactie. Wat fijn dat ze nog steeds bij je is. Onzichtbaar zichtbaar – wat heb je dat mooi verwoord. Sterkte met alles.
Mijn vader is overgegaan op 22 maart 2021. Ik ontdekte dat zijn vader ook op 22 maart was overgegaan, in 1975. Vlak na de overgang van mijn vader voelde ik zijn aanwezigheid. Tijdens het overgaan klonk via YouTube (hadden we zachtjes aanstaan met zijn muziek) “I’ll fly away, when my life is over” van Jim Reeves.
Ik ben eigenlijk vrij snel begonnen met contact zoeken en er gebeur(d)en wonderlijke dingen. Nog steeds. Ik herken bovenstaande verhalen het gekriebel, geaai, energie, en fysieke aanraking. Zelfs zijn stem hoorde ik laatst. Fijn om het ook van jullie te horen. Heb vertrouwen, de dood bestaat niet , maar intens gemis is er wel. Een hartelijke groet van Jolanda 🙂
Interessant allemaal.
Misschien niet zo impressive maar wel bijzonder. Ik woon in de Filippijnen. Een paar weken terug moest ik ‘out of the blue’ sterk denken aan een nicht van mij in Nederland. Een paar dagen later stuurde mijn broer een copy van haar overlijdings bericht. Nu slechts twee weken terug. Energy dichtbij over 6000 km. Dit wilde ik even delen.
Er is inderdaad veel meer.
Groet… Anton
Inderdaad energie is overal. Dit soort dingen voelen – daar speelt de afstand geen rol in. Juist indrukwekkend weer.
In 2017 overleed mijn beste vriend aan longkanker. Ik heb hem na 41 jaar vriendschap tot aan het einde verzorgd. Samen gingen we de laatste 12 dagen in een hospice.
Na zijn overlijden kwam hij veel door, op.a. via Atalanta vlinders die op mij plaatsnamen en zelfs op mijn verzoek op mijn hand kwamen, als bewijs dat dit echt via hem kwam. Zo verdween ook geheel spontaan mijn liesbreuk, waarvoor ik al 7 jaar een breukband droeg. (Mijn arts stond hier totaal versteld ervan!)
Ook kreeg ik in 2020 een beeld van een duif te zien terwijl ik in het park fietste op zijn geboortedag. Het zal wel, dacht ik en liet het los. Tot ik enkele minuten later op een bankje zat en er een houtduif spontaan op mijn schoot sprong! Dit herhaalde zich die hele zomer en ook in 2021. Wanneer ik verdriet heb springt mijn l Phone vaak spontaan op zijn portret, zonder de beveiligingscode in te hoeven toetsen.
Ik zou nog wel even kunnen doorgaan met vertellen want nog steeds voel ik hem met regelmaat om mij heen. Mijn moeder gaf mij en mijn zusjes signalen via haar geur door, zonder dat wij dit van elkaar wisten.
In ieder geval, het leven gaat hierna verder, in een andere vorm.
Ik verheug mij op het weerzien hierna.
Wat super om te lezen dit. Ja er gebeurt zoveel waar geen verklaring voor is. Maar toch echt waar. En zo leuk om te merken dat jullie dus allemaal signalen kregen en haar konden ruiken. Het gaat verder in een andere vorm inderdaad. En er komt een weerzien dat is een fijne gedachte. Dankjewel voor je verhaal!
Wat mooi om dit allemaal te lezen!
Mijn man is vorig jaar september overleden en hij komt zo vaak in mijn dromen voor. En soms voelt het als geen droom, maar alsof ik echt tegen hem praat en hij mij boodschappen doorgeeft. Ook idd vlinders, lampen die ineens aan gaan..kan wel even zo doorgaan. Voelt ook echt alsof hij over mij en onze zoon waakt. Weet dat ik hem ooit weer gaat zien.
Hallo allemaal
Mijn man is vorig jaar september overleden.
En sinds die tijd gebeuren er de meest bijzondere dingen.
Lampen die aan en uitgaan….telefoon die uit en aangaat, vlinders om me heen en die naast me gaan zitten.
Vooral in mijn dromen is hij vaak….soms zijn het gewoonweg geen dromen maar weet ik dat ik echt een gesprek met hem heb.
Hoop hier met meer mensen in contact te komen die dit soort dingen meemaken.
Hoi Danielle, dankjewel voor je reacties. Wat fijn om jouw verhaal ook te lezen. En dat van die dromen – ik weet precies wat je bedoelt. Het is zo anders dan een droom. Maar de lampen en dat soort dingen vind ik altijd nog meer ‘bewijs’ dat ik het me niet verbeeld heb. Ja er komt een weerzien. Dat is ook wat ik zo ervaar.
Absoluut
In die dromen raak ik hem dan ook bewust aan want weet dat ik droom en dat ik maar kort de tijd hebt om bij hem te zijn of om hem aan te raken
Erg bijzonder
Ook wat ik van andere mensen hier lees van dat aanraken is bijzonder
Het geeft toch een soort troost
Dat hij niet helemaal weg is
Hallo iedereen,
Deze week een zeer bijzondere ervaring gehad met onze vriend die 2 jaar geleden overleed. Tot vier keer toe gebeurde het: ik ‘hoor’ muziek die ik niet kan thuisbrengen, ik heb kort een herinnering aan een samenkomst, heel abstract en dan gebeurt het: ik heb het gevoel dat iemands geest in mij wil komen, zeer duidelijk.
Na de vierde keer heb ik mijn vriendin gebeld die paranormaal begaafd is en zo liet onze vriend weten dat hij het was, met een zeer concreet verzoek aan mijn adres om zijn achtergebleven echtgenote te helpen, die lijdt onder het verlies, drinkt en op een depressie afstevent.
Knap hoe energie voorbij de grenzen van het leven zijn weg vindt. En dat via mijn supernuchtere ik 🥰.
Wat een mooi, bijzonder verhaal zeg
Energie is soms zo ontzettend sterk aanwezig
Zo bijzonder…
Mijn lieve man is overleden op 9 maart na kortstondige ziekte
Ook ik heb bijzondere dingen meegemaakt
Ik was een boterham aan het smeren pakte de kaas en nam er een plak kaas uit die ik eigenlijk achteloos en zonder te kijken neerlegde
Toen ik de plak pakte lag het als een hart op de andere plakken
Ook de irissen in de vijver wilde ik verleden jaar verwijderen om dat ze al jaren geen bloemen meer gaven
Tot in de maand juni er 4 prachtige bloemen naast elkaar stonden 1 voor mij en 3 voor de kinderen
Toen onze eerste dochter werd geboren speelde op de radio het liedje isn,’t she lovely
Was zo toepasselijk en bijzonder
Onlangs 16 juni nodigde mijn dochter mij uit voor een brunch ter ere van haar verjaardag en daar speelde het liedje isn,’t she lovely wij wisten papa is erbij vandaag
Ik hoop zo hem ooit terug te zien en dan opnieuw weer samen hij was de liefde van mijn leven
Gitta
Mijn zoon is op 22 jarige leeftijd overleden, waar ik een hele speciale band mee had, door zijn ziekte had hij veel liefde verzorging en aandacht nodig, en dat heeft hij ook gehad, ik heb hem het meest verzorgd, bijna zijn hele leven,
nu maak ik ook bijzondere dingen mee, ik voel een constante kou en sterke energie bij mij aanwezig, dit aan en boven op mij, het lijkt wel in mij, ook krijg ik kriebels over mijn gezicht en in mijn haar ,vooral hier in huis, vooral, s, avonds is het het sterkst ,ik zie ook steeds iets door de kamer heen gaan, iets kleins heel snel , en heb ook al verschillende keren schimmen schaduwen gezien, nu denk ik vermoed ik dat hij het is en dat hij hier gelukkig was in dit huis, en ook met mij als moeder en met ons gezin, maar het is een hele aparte ervaring, ik moet er erg aan wennen, en ik wist wel al dat er meer hier na was na dit leven, maar dit had ik nooit verwacht, zo sterk ,soms is het te heftig dit gevoel aan mij en dan vraag ik of het iets minder kan, want ik vind het toch wel iets heel bijzonders , soms een beetje eng, dit niet af en toe maar echt elke dag , va zijn overlijden nu bijna 3 maanden geleden
Hoi Gitta,
wat een indrukwekkend verhaal. Ik snap dat je eraan moet wennen hoor. Dat had ik ook. Maar bij jou is het contact echt zeer regelmatig of in ieder geval merk je het elke dag als ik het goed begrijp. En je zoon is zeer duidelijk aanwezig. Dat lijkt me heftig. Maar ook fijn als je het mij vraagt. Waarschijnlijk gaat het in de loop der tijd wel afnemen, dat is mijn eigen ervaring, maar dat hoor ik ook terug van de vele mensen die mij hier schrijven en ook nog mensen persoonlijk op de mail. Omdat je zulke sterke ervaringen hebt, ben ik wel benieuwd of je al eerder dit soort dingen hebt gevoeld met andere overledenen, voor zover je weet. Sterkte met je verlies… afscheid nemen van je kind is helemaal afschuwelijk.
Hallo, ik zie nu pas dat mijn verhaal geplaatst is, wij hebben het nog steeds heel erg zwaar, al de tijd met het verlies van onze zoon, en hij is nog steeds aanwezig, de lieve schat, hij kriebelt mij elke dag op mijn hoofd, ook op mijn gezicht, ook voel ik hem bij mij zitten op de bank, als ik op mijn telefoon zit voel ik hem bij mijn gezicht, een sterke energie, net of hij nieuwschierig is, ook hoor zijn stoel op en neer gaan, helemaal als ik ga slapen, ik praat nu ook tegen hem, als of hij er nog is, ik heb ook het idee dat hij met ons mee gaat. Verdeeld met zijn broers mee, en met mij ook, ik mis hem vreselijk, wij allemaal, je vroeg of ik in het verleden ook nog dingen heb meegemaakt, ja ik voelde altijd al tot aan mijn knieën, aanwezigheid, en ik had wel door dat het geen tocht was, verder heb ik in bed een koude hand, aai gevoeld over mijn onder been, en heb een licht bol met een gezicht gezien, en een grote orb, dus ik denk wel dat ik er gevoelig voor ben, en er een soort open voor sta, Mvg Gitta
Me vrouw is 9 februari 2024 overleden
Nu vanacht 6 apr werd ik wakker door een koude bries klinkt gek zag een licht flits en was weg riep ook gelijk de naam van me lieve vrouw echt apart.
Hoop nog veel te voelen van deze lieverd.
Mijn zusje is afgelopen 9 mei overleden. Ze kon het leven geestelijk niet meer aan. Laatste anderhalf jaar van haar leven was ze veel bij mij. Haar man werkte en GGZ liet haar zwemmen, ze werd niet gezien of gehoord. Ik heb haar verdriet, angsten, wanhoop en vele huilen van anderhalf jaar lang op mijn netvlies. Daar heb ik nu nog steeds last van. Die energie hangt ook nog hier in huis. Ze had had best een leuk leven. Ze had humor en was echt een leuke lieve zus! Ze was niet meer in staat door de angsten die ze voelde haar leuke leven weer op te pakken.
Op de begrafenis na een mooi gedicht van Bram Vermeulen kwam er even een stilte. Op dat moment vlogen er kwetteren kieviten boven haar graf, alsof ze een groet gaf. Iedereen kreeg kippenvel. Toen iedereen wegliep bleef ik nog met met mijn ouders en haar man bij het graf staan. Ik vroeg haar of ze zich eens wilde laten zien als roofvogel. Mijn zusje en ik waren/zijn beiden gek van roofvogels. De dag erna ga ik met mijn man en dochter van acht fietsen. Vanuit Veenendaal naar het bos. Een lang fietspad door de weilanden richting bos. En plots was daar een roofvogel op ons fietspad, een mooie vlucht van zweven met een prachtige spanwijdte recht op ons af. Ik heb nog nooit zo’n grote buizerd gezien. Helemaal bruin. Het dier bleef recht op ons af vliegen , op een manier : ‘Jullie gaan mij zien!’ Onder de roofvogel fietste een wielrenner richting onze kant op, en ook hij keek verbaast naar boven. De vogel maakt een bocht boven ons hoofd en ging vlakbij op een tak zitten en keek ons aan! Het dier bleef zelfs zitten na onze verbaasde kreten! Zelfs de racefietser kwam terug fietsen en zei :”Zagen jullie dit ook?” Wij keken naar de roofvogel, het dier keek ons nog aan, en toen vloog hij weg! Tranen schoten in mijn ogen. Vaak voel ik ook gekriebel op mijn haar, ook in de auto. Lichten van mijn sensor lampjes gaan aan en uit, ook al lopen wij daar niet. Batterijen vervangen, toen ook maar een ander lampje neergezet (ik vind dit s’avonds of snachts best een ding, ik voel namelijk ook s’avonds en snachts soms op de dag ook energieën die ik niet wil voelen, dit heb ik als ik bijvoorbeeld slechter in mijn vel zit, en nu ik ook kwetsbaarder bent door mijn rouw) maar het sensorlampje bleef maar aangaan. Ik had mijn zus gevraagd dit niet s’avonds of snachts te doen, want ik vind dit echt niet prettig, maar het bleef doorgaan, ik voel ook dat het mijn zus niet is) Tekens op de dag vind ik fijner. Ik mis haar verschrikkelijk, en het besef nooit meer herinneringen te maken met haar , maakt mij verdrietig. Iedereen die een dierbare verliest weet wat ik voel en bedoel. Ik hoop zo dat ze waar ze nu is, gelukkig en vrij is. Roofvogels staan voor vrijheid. Misschien heb ik daar mijn antwoord eigenlijk al! ♥️