Contact na de dood is zeker weten mogelijk. Contact na de dood (Deel 1)
Contact na de dood bestaat. Echt. Hoe bedoel je? Nou precies hoe ik het zeg. Letterlijk. Leven na de fysieke dood bestaat. Je ziel of bewustzijn of hoe je het o...
Mijn vader liet duidelijk merken aan mij dat hij er nog is. En dat nam ik echt niet zomaar aan. Het was nieuw voor mij en onbegrijpelijk. Ik schrijf over al mijn ervaringen in mijn berichten Contact na de dood.
Toch echt hartstikke dood en onzichtbaar voor de meesten. Een ziel die voortleeft in een ander soort energie, in een andere frequentie of dimensie, maar wel voor mijn neus: Esther! Merk je het nou, ik ben er nog!
Geen twijfel mogelijk. Leven na de dood bestaat. Behalve een stoffelijk lichaam zijn we een bewustzijn dat blijft bestaan na de lichamelijke dood. Nadat mijn vader was overleden, heb ik verschillende nieuwe ervaringen gehad die ik niet kon plaatsen.
Het is niet bewezen. Ik ben niet gelovig. Na uitgebreid zoeken naar antwoorden om het met mijn verstand te kunnen verklaren, omdat ik het niet zomaar kon geloven en niet gelovig ben, weet ik nu dat er leven na de dood is.
Er is ook contact mogelijk met dat hoger bewustzijn van een overledene. Ik kreeg dus – en krijg soms – gewaarwordingen die voor mij bevestigen dat je spirituele lichaam verder gaat en blijft bestaan na de dood van je fysieke lichaam.
Er zijn steeds meer wetenschappers die overtuigd zijn van een leven na dit leven. Ondanks dat er nog geen officieel wetenschappelijk bewijs is gevonden, is de oneindige hoeveelheid ervaringen van mensen door de eeuwen heen meer dan genoeg bewijs om een leven na de dood te bevestigen.
Het leven gaat na de dood ook verder in het aardse leven. Maar hoe? En wanneer? Kun je wel echt afscheid nemen en loslaten of hoeft dat helemaal niet?
Contact na de dood bestaat. Echt. Hoe bedoel je? Nou precies hoe ik het zeg. Letterlijk. Leven na de fysieke dood bestaat. Je ziel of bewustzijn of hoe je het o...
Ik zit bij je thuis in mijn oude huis. Jij ligt boven in bed. Het is alsof ik net onderaan de trap heb geroepen: “Páp!” Binnen met mijn eigen sleu...