Een foto van je prachtige kind uitgeprint boven het bed van de buurman? Vind jij het normaal dat allerlei vreemden de foto’s van je baby of van jou aan het strand kunnen uitprinten? Maar zet jij wel foto’s van jezelf en/of je kind op social media? Het plaatsen van foto’s op social media is gevaarlijk en brengt grote risico’s met zich mee. Realiseer je je dat wel? Vind je het echt normaal om persoonlijke foto’s met de hele wereld te delen? Zet jij je mooiste vakantiefoto’s op Facebook? Maak jij overal foto’s van en deel je die op Instagram? Maak jij steeds nieuwe persoonlijke filmpjes voor je vlog?
Zet jij steeds de liefste foto van je kind als profielfoto op Whatsapp?
Ik vraag me af wat de reden is dat je dat doet. Waarom mensen dat doen. Bijna iedereen doet het namelijk.
Is dat echt normaal? Ik vind van niet.
Ooit zat ik op Hyves. Zoiets als Facebook. En op een dag kreeg ik een bericht. Dat bericht was wat mij betreft privé, maar voor alle vrienden te lezen.
Schrik.
Waarom ging ik op Hyves? Ik wilde erbij horen. Mijn collega’s hadden het over niets anders tijdens de lunch. Dus. Ik zette er een foto van mezelf op en ging mensen uitnodigen om
vrienden
te worden. Kennissen, collega’s, familieleden, oude bekenden, oud klasgenoten, je kent het wel. In het begin was ik nieuwsgierig. Gluurde lekker bij anderen om te zien wat die zoal uitvraten. Best geinig en zelf zette ik er weinig op.
Niks privé. De foto’s van je kind zijn niet alleen voor je vrienden. Je foto’s op social media zetten is gevaarlijk.
Op een dag schrok ik me een ongeluk.
Het stond er al een tijdje.
Iemand feliciteerde mij op Hyves met mijn zwangerschap. In een bericht dat voor iedereen te lezen was. Die mensen die ik nooit in het echt zag of sprak – en zelfs niet op Hyves sprak – hoefden echt niet te weten dat ik zwanger was.
Vrienden? Welnee.
Ik besefte: dit is niks voor mij. Meteen ben ik voorgoed van Hyves vertrokken. Ik koos er zelf voor om bijna niks te delen, maar dat werd wel voor mij gedaan!
De hele wereld kan het zien. Denk jij dat het niet gevaarlijk is om je foto’s op social media te zetten?
Bedenk je weleens dat alles wat je op internet zet, door de hele wereld gezien kan worden? Natuurlijk zeggen ze dat websites veilig zijn. En het zal heus wel meevallen met dat de hele hele wereld het kan zien, want dat is de theorie. In de praktijk valt het heus wel mee, toch? Maar echt iedereen kan jouw foto’s zien, ze doorsturen en gebruiken. Weet jij hoe internet werkt? Kan je niet zonder wifi? Plaats je overal foto’s en filmpjes van? Ik vond een toepasselijke uitzending van Klokhuis. Erg leuk en misschien zet het je aan het denken.
Iedereen kan van alles doen met jouw foto’s.
En als jij jezelf op Facebook zet met je blote buik aan het strand? Wat is dan de boodschap naar een kind? Kinderen hebben steeds eerder een mobiel. We proberen ze te leren er veilig mee om te gaan.
Kinderen kúnnen nog niet overzien dat foto’s op social media gevaarlijk zijn.
Zowel basisschoolkinderen als kinderen in de puberteit hebben geen flauw benul van de mogelijkheden, gevolgen en de impact van het internet.
Maar kinderen kopiëren alles wat jíj doet.
Als papa een vakantiefoto van zichzelf in zwembroek naar al zijn vrienden stuurt, dan kan zoonlief toch zichzelf in bad naar al z’n vrienden sturen? En als mama pikante foto’s op Instagram zet, kan haar dochter toch een pikante foto naar haar vriendje sturen? Ja toch? Maar dat vriendje heeft een week later een nieuw vriendinnetje en stuurt dochterlief voor de grap rond op Facebook.
Lachen toch?
Je schattige babyfoto’s op social media plaatsen heeft grote risico’s. Al die hordes geliefden die als inmiddels boze ex-geliefden de intiemste foto’s het internet op sturen met naam en adres erbij?
Je naaktfoto de wereld rond en miljoenen keren bekeken?
Wil jij daar bij gaan horen?
Tuurlijk niet. Dat zou jouw partner nooit doen.
Oeps – dachten al die anderen dat niet ook?
Je kind in zwembroekje aan de muur bij een vieze kerel aan de andere kant van de wereldbol?
Onzin?
Overdreven?
Volgens mij niet. Ik bedoel niet dat je niemand moet vertrouwen. Integendeel. Maar de mensen met wie jij deelt, delen het opnieuw. Of ze kijken bij elkaar. En dan is niet iedereen meer te vertrouwen, want het zijn jouw vrienden niet meer. Als ze dat ooit al waren.
Welk voorbeeld wil je je eigen kind geven?
Wat voor voorbeeld wil je je neefje geven? Of je kleine buurmeisje? Of je kleinkind?
Dat het trots mag zijn op zichzelf en zich nergens voor hoeft te schamen?
Ja.
Dat het zichzelf op alle mogelijke manieren moet fotograferen? En zichzelf aan de hele wereld moet (laten) doorsturen, zodat elke willekeurige vreemde of bekende kan doen met die foto’s wat ie wil?
Nee.
Snap jij waarom ik niet wil delen?
Eigenlijk ben ik bang van niet. Omdat ik overal om mij heen zie en hoor en lees dat bijna iedereen overal op zit. Omdat het de normaalste zaak van de wereld lijkt om van alles wat je doet of hebt een foto te plaatsen. Maar foto’s van jezelf of je kinderen op social media zetten is gevaarlijk en kan enorme gevolgen hebben.
Je prachtige vakantiefoto.
Uitjes, hobby’s, verjaardagen, je nieuwe bikini.
Je nieuwe borsten.
Je nieuwe tattoo, je nieuwe kind, de nieuwste tandjes van je kind, de eerste lach van je kind, je etentje met vrienden.
Jij samen met je kind.
Jij samen met je nieuwe partner, je prachtige kindertraktatie voor op school, je verjaardagstaart, de verjaardagstaart van je kind, je feestoutfit met een lachende jij erin.
Je nieuwe auto.
Ik vind dit niet normaal.
Ik weiger het normaal te gaan vinden.
Waarom moet de hele wereld dat allemaal zien?
Gelikte en gelikete foto’s bekijken en bekeken worden?
Op elke social media account zitten? Prachtige foto’s van zogenaamd perfecte levens?
Ik heb geen behoefte om selfies te maken. Is het tegenstrijdig dat ik een blog begin over onderwerpen die soms persoonlijk zijn?
Misschien.
Maar schrijven met een hoger doel voor ogen vind ik iets anders. En zonder allerlei foto’s van mezelf.
Niemand heeft het alleen maar leuk.
Maar zo lijkt het wel. Als er meer aandacht zou zijn voor de binnenkant, zou je erachter komen dat iedereen meer op elkaar lijkt, dan je in eerste instantie denkt.
En achter al die schijnbaar mooie foto’s gaat heel wat leed schuil. Natuurlijk zijn er ook mensen die verdriet delen. Of die werkelijk alles delen. Ook op de foto. Maar waarom moet dat?
Wat is normaal?
Normaal is wat de meeste mensen doen. Maar moeten we dit normaal gaan vinden?
Ik vind dat ik meer toevoeg als ik foto’s laat zien van de dingen om mij heen. Ook al zit schoonheid wat mij betreft in diepgang en al het andere dan de uiterlijkheden die vergankelijk zijn, toch is er schoonheid om ons heen. En niet alleen bloemen en blauwe lucht enzo. Maar gewoon. Alles.
Het is heel simpel eigenlijk.
Kijk om je heen.
Wat zie je?
Bijvoorbeeld: Zit je binnen? Wat bevindt zich recht voor je? – Nee, niet je computer of mobiel, maar iets verder – Misschien een plant, een theekopje, een tafel, een pen? Kies een voorwerp uit en bekijk dat eens uitgebreid. Wat kun je ontdekken als je van heel dichtbij kijkt?
Bijvoorbeeld: Zit je op de wc? Leg zo meteen (als je dit uitgelezen hebt) je mobiel weg en bestudeer het wc papier eens. Wat voor kleur heeft het? Zitten er ribbeltjes op? Bloemetjes? Is het dik? Dun?
Wc papier.
Het lijkt zo normaal.
Maar zo lang bestaat wc papier niet. Vroeger had je geen papier om je kont af te vegen. En nog steeds heeft of gebruikt niet iedereen op de wereld die zo normale rollen.
Onze wereld zit kunstig in elkaar. Zowel de natuur als de materialistische dingen. Jijzelf zit ook kunstig in elkaar. Maar jezelf ontelbaar keren op internet zetten is niet nodig. Daar doe ik niet aan mee. Ik kies ervoor het goede voorbeeld te geven aan kinderen omdat foto’s op social media zetten gevaarlijk is.
Onbewust kijken of bewust zien?
Ga je ook kijken? Echt kijken? Misschien zie jij niks moois. Wie weet zie jij iets lelijks. Dat mag ook. Maar kijk verder of eigenlijk veel dichterbij dan de ongelooflijke selfies en social media. Er is zoveel meer te zien.
Is het normaal wat je ziet?
Is dat zo?
Weet je dat wel zeker?
Is jouw wc papier normaal? Waarschijnlijk vind je van wel. Maar weet je dat zeker? Je buurvrouw vindt haar wc papier normaal. Een paar honderd jaar geleden had je een poepstok normaal gevonden.
Heh? Wat? Een poepstok?
Ja.
In vele landen ontbreekt de toiletrol sowieso. Daarvoor hoef je niet naar het verleden. Vele mensen gebruiken water. En hun hand. Wc papier is een luxeproduct. En een gewoonte.
Dus. Kijk. Kijk goed en zie.
Hoe normaal is het wat je ziet? Verwonder je.
Vraag jezelf af: Wat is de reden dat ik meedoe met foto’s van mezelf of m’n kind plaatsen op social media ondanks dat het gevaarlijk kan zijn? Wil ik dat kinderen dat nadoen? Waarom zet ik steeds foto’s op Facebook, op Instagram, Tinder, Snapchat, Whatsapp, Blogs etcetera? Vraag jezelf af:
Wat is de echte reden?
Wil ik dat echt?
Wanneer je het echt wil en de echte reden weet: Wat is die?
Moet iedereen zien wat voor geweldige vakanties jij hebt?
Ben je bang dat anderen het raar vinden als je nooit foto’s plaatst of – zelfs – nergens op zit? Ben je bang dat je van alles belangrijks zult missen? Ben je zo gelukkig dat je alles letterlijk met de hele wereld wil delen? Moet iedereen zien wat een perfect leven jij hebt? Moet iedereen zien hoe gelukkig jij altijd bent? Is het erg belangrijk voor je werk? Moet je veel foto’s plaatsen om maar veel bekeken te worden?
Wil je erbij horen?
Dan kun je je afvragen:
Waarbij?
Je zou erg veel tijd overhouden voor je kinderen of je werk of je hobby -die dingen die je zo belangrijk vindt om met iedereen te delen- wanneer je zou stoppen met tijd besteden aan foto’s plaatsen, foto’s wisselen, perfecte foto’s maken, andermans foto’s bekijken en liken en berichtjes sturen en weet ik veel wat nog meer.
Mijn vraag aan jou is om me de andere kant te laten zien.
Wat is de reden dat jij zoveel intieme foto’s over de hele wereld stuurt?
Of anders.
Kun je ermee stoppen?
